Dragers (jongeren en kinderen)

Martin Brand (april 2014)

‘Ik besteed nu bewust tijd aan dingen die ertoe doen’

 

Martin Brand staat midden in zijn leven als het noodlot toeslaat. Als jonge dertiger krijgt hij te maken met een aantal hartstilstanden en uiteindelijk wordt bij hem een S-ICD geïmplanteerd. Maar de gospelzanger laat zich niet kennen en staat kort daarna weer vol goede moed op het podium. Zo gaat hij ook graag het leven tegemoet: met hoop en vertrouwen.

 

Mersiha Ćuk

 

De 33-jarige Martin Brand krijgt in juni 2012, twee weken voordat hij moet spreken op de EO-jongerendag, plots een hartstilstand. ‘Na tal van onderzoeken is gebleken dat ik een erfelijke hartziekte heb waarbij de kans op meerdere hartstilstanden groot is’, zegt Martin. Een jaar later is het weer zover en krijgt hij opnieuw te maken met ritmestoornissen, die resulteren in een hartstilstandDankzij de inmiddels geïmplanteerde S-ICD (een ‘subcutane’ – onderhuidse, draadloze – ICD) kan Martin de bewuste ochtend in 2013, waarop hij vier shocks kreeg, navertellen: ‘De S-ICD is mijn redding geweest.’

     Maar deze nare ervaringen gaan Martin niet in de koude kleren zitten. ‘Je leven wordt letterlijk en figuurlijk stilgezet’, zegt hij. ‘Je bent je ervan bewust dat het kan gebeuren, maar als het eenmaal echt gebeurt, dan pas komt het binnen. De eerste weken heb ik heel erg veel lopen nadenken over het voorval. Aan de eerste shock heb ik geen herinneringen, maar aan de keren daarna wel. Ik weet nog goed dat ik het voelde aankomen. Langzamerhand denk je er minder over na en probeer je het leven weer op te pakken, maar dat is zeker niet makkelijk.’

     Bij Martin uitte dat zich in angst: ‘De eerste maanden zat de schrik er bij mij goed in. Ik ging nergens heen en durfde amper boodschappen te doen. Als ik dat al deed, liep ik over het gras. Dit deed ik bewust met het idee in mijn achterhoofd: wat als ik neerval? Mijn vakantie met het gezin in het buitenland had ik ondertussen ook al afgezegd. Op een gegeven moment ging de knop om. Na twee maanden verminderden de angst en het gevoel van hulpeloosheid. Ik wil niet dat mijn angst mij in het dagelijks leven belemmert en ben nu vooral dankbaar voor mijn S-ICD.’

 

Opstaan en doorgaan

Martin blijft zich vooral verbazen over het feit dat het leven na een shock bij wijze van spreken stopt en daarna in principe weer verdergaat. Volgens hem is men zich er niet van bewust wat voor emotionele impact zo’n gebeurtenis heeft op een patiënt. ‘Als je een S-ICD krijgt, word je overal op voorbereid, behalve op de emotionele impact – en dat is nogal wat. Ik ga nu bijvoorbeeld veel bewuster om met mijn tijd. Als gospelzanger reis ik nogal wat af en sta ik veel op het podium. Ik maak korte nachten en realiseerde me al vrij snel dat dit juist roet in het eten gooit.’

     Hij vervolgt: ‘De korte nachten laat ik nu achterwege en ik besteed bewust tijd aan dingen die er ook echt toe doen. Dat zijn onder andere mijn naasten. Vroeger nam ik wel eens een project aan vanwege de centen. Dat doe ik niet meer. Ik vraag mijzelf heel bewust af of ik ergens mijn tijd wel aan moet besteden. Is dat niet zo, dan laat ik het. Het leven is mij te dierbaar om het zomaar voorbij te laten gaan. Ik wil het graag zinvol invullen en vooral ook zo leven.’

 

Toekomstvragen

Martin en zijn vrouw zijn samen de trotse ouders van een zoon. Binnenkort komt er nog een gezinslid bij. Tijdens de eerste zwangerschap waren zij nog niet op de hoogte van de erfelijkheid van Martins hartziekte. Bij de tweede zwangerschap is dat wel het geval. Desalniettemin hebben zij besloten om nog een kind te nemen. ‘Mijn hartziekte is erfelijk’, zegt Martin. ‘Dit houdt in dat mijn kinderen, indien het jongens zijn, 50 procent kans hebben op dezelfde genetische afwijking. Hebben zij de genetische afwijking, dan bestaat er weer een kans van 50 procent op mogelijke hartstilstanden.’

     Martin vervolgt: ‘Wij hebben onderling alle mogelijke risico’s besproken en uiteindelijk besloten om nog een kind te nemen. Wij weten nu gelukkig van tevoren hoe de vork in de steel zit en dat is fijn, want als je dat weet dan hoeft het niet levensgevaarlijk te zijn, zoals bij mij wel het geval was. Ik wist het niet. Mijn kinderen krijgen op tijd een ICD en daarmee kunnen zij prima leven. Op mogelijke toekomstige vragen over onze aandoening zijn wij ons ook al aan het voorbereiden. Te allen tijde zullen wij proberen uit te leggen dat onze liefde voor hen groter is dan de angst of het verdriet die deze aandoening mogelijk in het leven met zich meebrengt.’

 

Hoop en vertrouwen

De gospelzanger vindt veel rust in zijn geloof, maar daarnaast is hij van zichzelf ook positief ingesteld en dat deelt hij graag met anderen. ‘Door mijn beroep is mijn gezondheidssituatie bij velen bekend. Waar mogelijk probeer ik een steun voor anderen te zijn. Voor mij was het een grote steun om verhalen van lotgenoten te lezen toen ik in het ziekenhuis lag, want zij zijn de enigen die je echt begrijpen. Je zit in hetzelfde schuitje en herkent dingen. Ik ben heel blij dat ik er nog ben en blijf mijzelf eraan herinneren dat het leven niet om het hart draait; dat is maar één aspect. Mijn leven met een S-ICD is niet minder zinvol. Integendeel: je leeft weliswaar met een grotere zorg, maar het is het meer dan waard!’

 

Meer weten over Martin Brand? Bezoek zijn website: www.martinbrand.nu.

Fotografie: Mirjam van der Kuijl / Mirfotografie.nl.

 

 

Lees meer

Open archief (4 artikelen)