In Amerikaanse tv-series worden pacemakers en ICD’s gehackt om er aanslagen mee te plegen. Maar ook in de pers duiken met enige regelmaat verontrustende berichten op die suggereren dat dit ook in het echt niet ondenkbaar is. Daarom hebben wij alle fabrikanten benaderd met de vraag in hoeverre hun devices hackable zijn. Het antwoord komt in grote lijnen hierop neer dat anno 2014 alles hackable is maar dat het risico daarop bij pacemakers en ICD’s miniem is. Zij motiveren dit als volgt:
Voor veel draadloze apparaten geldt dat iemand die het apparaat wil manipuleren, zich zeer dicht bij de patiënt moet bevinden en dus waarschijnlijk door de patiënt of diens verzorgers wordt gezien. Hoewel veiligheidsonderzoekers – in gecontroleerde laboratorium omstandigheden – apparaten hebben kunnen manipuleren doordat zij zich zeer dicht in de buurt daarvan bevonden, is het in de praktijk zeer onwaarschijnlijk dat kwaadwillende saboteurs dit kunnen doen.
Voor draadloze apparaten waarmee vanaf grotere afstand communicatie kan plaatsvinden, zoals bij telemonitoring, geldt dat de verbinding om met het apparaat te communiceren slechts tot stand wordt gebracht op die momenten dat de patiënt behandeld wordt of zijn toestand wordt gecontroleerd. De tijdsduur waarin een hartimplantaat zou kunnen worden gemanipuleerd, is daarom zeer beperkt en varieert. De saboteur zou dus voortdurend moeten letten op de momenten waarop de communicatieverbinding mogelijk actief is en het risico dat hij daarin slaagt is erg miniem.
Voor uitgebreide informatie over dit onderwerp verwijzen wij naar het artikel van Veerle van Harten ‘Zijn medische implantaten hackbaar?’ op deze site: www.stin.nl/ Over de ICD/Technische informatie.