Reiservaringen

Eerste shock op vakantie tijdens zwemmen (juli 2014)

Reiservaringen van ICD-dragers


Naar aanleiding van het artikel over goed voorbereid op vakantie gaan in het vorige nummer van STIN journaal zonden twee lezers een reactie met hun reiservaringen als ICD-dragers. Johan Gosselink kreeg zijn eerste shock op Sumatra..

 

Johan Gosselink

 

Allereerst even een stukje voorgeschiedenis. Ik ben Johan Gosselink, 67 jaar oud en al sinds 2000 ICD-drager. De laatste ICD van het merk Biotronik is in de zomer van 2013 geplaatst. In al deze jaren heb ik nooit problemen met de ICD gehad en ook nooit een shock vanwege ritmestoornissen.

     Van half februari tot half maart dit jaar hebben mijn vrouw en ik een reis gemaakt naar Indonesië, waarbij Sumatra, Java en Bali zijn bezocht.

     Op 22 februari zaten we in een hotel op Samosir Island direct aan het Tobameer, een enorm groot vulkanisch meer op Sumatra. Hoewel er ook een aantal zwembaden waren, leek het me wel aardig om ook even in het meer te zwemmen. En dat pakte even anders uit dan verwacht.

     In het meer was een plateau dat onder water stond door verzakking en een hoge waterstand en dat bovendien onder de algen zat. Alles was slecht onderhouden, zoals meestal in dit soort landen. Mijn vrouw had ik, zoals ik altijd doe, gewaarschuwd zodat ze in het begin een oogje in het zeil zou houden. Dit hoofdzakelijk vanwege mogelijk koud water.

     Ik dook net onder in het achter het plateau gelegen meer toen ik ineens een klap op de borst kreeg. Ik kwam weer boven en riep tegen mijn vrouw: ‘Volgens mij ben ik ergens tegenaan gezwommen.’ Ik probeerde terug te komen op het plateau toen ik weer een enorme klap kreeg en riep: ‘Het lijkt wel of er elektriciteit in het water zit’, me nog steeds niet ervan bewust dat het de ICD wel eens zou kunnen zijn. Het apparaat was immers nog nooit afgegaan en ik had hier dus geen ervaring mee. Maar mijn vrouw was inmiddels wel wijzer en riep: ‘Het is je ICD!’ Een minuut later ben ik met behulp van een omstander op het droge gekomen na nog twee shocks. Naar mijn gevoel werden ze steeds harder en mijn kreten steeds luider.

 

Zoeken naar oorzaak

Gelukkig ben ik op een lichte flauwte na niet buiten bewustzijn geweest. Aan (en nu beslist niet in) het gewone zwembad had ik nadien de tijd om alles eens rustig te overdenken. Ik kon mij beslist niet voorstellen dat de oorzaak mijn hart was, ook al omdat het water bepaald niet koud was en ik ontspannen was. Op het droge was het ook gelijk afgelopen met de shocks. Andere mogelijkheden die ik kon bedenken: de draad was losgeraakt door de zwemslag, de ICD functioneerde niet goed, het litteken van de ICD lekte, en ten slotte: er was iets niet pluis in het water.

     Weer wat bij zinnen gekomen ben ik de omgeving eens gaan verkennen en zag ik dat er op zo’n 10 meter afstand van de plek waar ik het water inging een geluidmakende technische installatie aanwezig was. Dat moet zo goed als zeker de oorzaak van de problemen zijn geweest. Dit werd later door mijn cardioloog bevestigd (er waren meer vergelijkbare incidenten bekend) en ook bij het uitlezen van de ICD direct na terugkomst in Nederland bleek dat de shocks veroorzaakt waren door invloed van buitenaf. De technische installatie heeft kennelijk stroom gelekt en de gevoelige ICD heeft hierop gereageerd.

     Overleg met mijn cardioloog was problematisch doordat we geen bereik hadden, maar een weekje later kon ik toch contact leggen via e-mail. Ik had gelukkig ook niet het gevoel dat dit urgent was. Hij gaf aan dat als ik verder geen problemen had, ik mijn reis normaal kon vervolgen. Omdat ik me verder goed voelde was het ook niet nodig een arts aldaar te raadplegen of naar Soerabaja te reizen op meer dan 2.200 kilometer afstand van het Tobameer. Daar was het dichtstbijzijnde Biotronik-doormeetpunt, althans in Indonesië.

 

Altijd alert

Gelukkig heeft deze ervaring, hoewel het je wel stevig aan het denken zet, geen noemenswaardige invloed gehad op onze verdere reis. Na een weekje ben ik zelfs alweer, weliswaar heel voorzichtig en met een paar aspirant-redders in de nabijheid, het water ingegaan. Doordat dit goed ging kon ik in ieder geval weer twee van de hierboven aangehaalde mogelijkheden van de shock uitsluiten. Dit gaf dan weer extra rust.

     Ik prijs me gelukkig en ben dankbaar dat dit allemaal zo is afgelopen en dat ik het op een ontspannen manier zo nog eens op papier mag zetten. Maar ook met de wetenschap dat resultaten uit het verleden geen garantie bieden voor de toekomst en dat je altijd alert moet zijn, vooral op onbekend terrein.

     Er is nadien contact geweest met het hotel, maar of dit tot actie heeft geleid weet ik niet… en zal ik persoonlijk beslist niet gaan controleren. Wel hebben we op beoordelingssites als Zoover en TripAdvisor gewaarschuwd voor de gevaren bij het hotel.

 

Zie voor de mogelijke gevaren bij het gebruik van zwembaden in het buitenland ook www.stin.nl > Over de ICD > Wat wel en niet mag met een ICD > Slecht geaarde elektrische apparatuur.

Lees meer