Kinderen van ICD-dragers

Mijn spreekbeurt over de ICD

Enkele maanden geleden werd onze secretaris Peter Zaadstra benaderd door de dertienjarige Mitchell van Balen uit Beverwijk met de vraag om informatie voor een werkstuk en spreekbeurt over de ICD. Hij wilde een spreekbeurt houden over dit onderwerp omdat zijn vader  ICD-drager na een acute hartstilstand in  2003 ICD-drager is. Peter vond het zo’n goed idee dat hij Mitchell vroeg van zijn spreekbeurt een kort verslag te maken voor het ICD-Journaal. Hij ontving de volgende brief:  

Beste meneer Zaadstra,

Het heeft wat langer geduurd dan de bedoeling was want  onze pc was gecrasht. Maar nu ie weer gemaakt is, ben ik meteen achter de pc gesprongen om u mijn spreekbeurt te mailen.

Toen ik besloot om mijn spreekbeurt over de ICD te houden heb ik het ICD-Journaal een mailtje gestuurd of zij voor mij informatie hadden die ik kon gebruiken voor mijn spreekbeurt. Ook had ik nog boekjes van het AMC waar mijn vader in 2003 lag.Van meneer Zaadstra van het ICD-journaal kreeg ik uitgebreide info en ook nog een demo ICD die erg veel indruk maakte op mijn klasgenoten.

Nu ga ik wat stukjes uit mijn spreekbeurt vertellen

ICD betekent Inplanteerbare Cardiologische Defibrillator. Je krijgt een ICD als er gevaar is voor je leven omdat een hartstilstand zich kan herhalen. De ICD geneest het hart niet. Hij is er juist omdat het hart niet meer te genezen is. De ICD is er om je te beschermen tegen de gevolgen van de” hart”ziekte.

Bij hartritmestoornissen krijg je ook medicijnen. Dat is om de ritmestoornissen te voorkomen en de ICD is er dan om eventueel in te grijpen als de stoornissen toch sterker zijn als de  medicijnen en het hart ze niet meer zelf kan oplossen. De ICD gaat dan eerst pulsen(dat betekent eigenlijk zo van hou je op of ik klap) en als de stoornis na de pulsen nog niet is gestopt, dan klapt de ICD. Dat is bij mijn vader nu 7 keer gebeurd. Dat klappen is niet geheel pijnloos en ook is mijn vader daarna wel ff van de rel. Ook emotioneel doet het wel wat want het besef dat je zonder de ICD er misschien wel niet meer geweest was, is best confronterend.

Een ICD wordt meestal in de linkerborstkast geplaatst maar in bijzondere gevallen ook nog wel es in de buikholte. Bij het plaatsen word je plaatselijk verdoofd en daarna wordt de ICD uitvoerig getest. Het hart wordt dan op hol gebracht  waarna de ICD moet gaan klappen om het hart weer te laten herstellen. Ook kan de ICD functioneren als een pacemaker waardoor de ICD de slagen opvangt die het hart overslaat.

De ICD bestaat uit 3 onderdelen: een pulsgenerator die ervoor zorgt dat het apparaatje kleine schokjes uitzendt, geleidingsdraden die de schok brengen over het hart en het programmeerapparaatje.De schok komt uit de batterij van de ICD en die batterij gaat ongeveer 5 tot 6 jaar mee. De ICD controleert elke nacht zijn functies zonder dat de patiënt daar iets van merkt. Als de ICD tijdens deze controle een fout vindt dan laat het systeem op een bepaald tijdstip een waarschuwingssignaal korenwannen dat is, bepaal je met de arts die de ICD geïmplanteerd heeft.

Na het plaatsen krijg je een ICD-paspoort. Dat neem je tijdens de controles mee maar ook kun(moet) je dat paspoort laten zien bij bijvoorbeeld vliegvelden als je door de beveiligings- poortjes/metaaldetector moet.De kans is klein maar aanwezig dat de ICD in verwarring gebracht wordt door dat soort apparaten. Met het laten zien van het  ICD paspoort bewijs je dat je een ICD drager bent en dus niet gecontroleerd mag worden met een metaaldetector.

De controles in het ziekenhuis waar de ICD geplaatst is,  gaan als volgt:eerst wordt er een hartfilmpje gemaakt en wordt de bloeddruk opgemeten. Daarna wordt de ICD uitgelezen en dat gaat zo: Er wordt en grote magneet op de ICD gezet die de opgeslagen gegevens laat zien aan de ICD-arts(op een computerscherm) die kan dan bekijken of er runnetjes zijn geweest,of de ICD gepulst heeft en in het minst gunstige geval of de ICD heeft moeten klappen.Dan is ook af te lezen hoe hard het hart op hol sloeg. Bij mijn vader is dat eens van de 80 naar de 320 slagen per minuut geweest binnen een aantal seconden.

Autorijden is de eerste twee maanden  na het implanteren van de ICD niet toegestaan. Pas na controle en toestemming van de Cardioloog zal er een code bij het rijbewijs genoteerd worden(code 100) zodat je verzekerd bent bij een eventueel ongeluk. Als de ICD een keer is afgegaan wordt er afgeraden om voorlopig auto te rijden. Mijn vader rijdt helemaal geen auto meer omdat hij het zelf veel te link vindt omdat de schok soms zo onverwachts komt en je dus in een auto dan een gevaar voor je zelf maar ook voor een ander bent. De ICD redt per jaar wel zeker 10.000 mensen en dat is natuurlijk alleen maar heeeel mooi!!!!!

Dit waren wat stukjes uit mijn spreekbeurt waarvoor ik een 8.5 kreeg. Het is een niet alledaags onderwerp voor een spreekbeurt en mijn klasgenoten en mijn leraar waren dan ook erg onder de indruk. Hopelijk krijg ik ook een exemplaar van het blad waar ik in sta en mijn ouders gaan akkoord met de 9 euro per jaar om lid te worden van uw blad. Ik vond het leuk dat u me gevraagd heeft om dit te vertellen en wens u en uw collega’s nog heel veel succes met jullie blad.

Groetjes Mitchell van Balen

Opmerking websiteredactie: Helaas is de vader van Mitchell kort na het schrijven van deze brief overleden. Wij wensen hem en zijn familie veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.